- ἐγχέλειον
- ἐγχέλ-ειον, τό, Dim. of ἔγχελυς, in sg., Ar.Fr.318.7, Antiph.222.4: mostly in pl., Pherecr.108.12, Callias Com.3, Posidipp.14;A
ὀπτᾶτε τἀγχέλεια Ar.Ach.1043
: but in ll.cc. prob. neut. pl. of ἐγχέλειος (sc. κρέα or τεμάχη); soτέμαχος ἐγχέλειον Pherecr.45
, cf. Eust. 1231.36.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.